Αναζητείται συνδικαλιστική ηγεσία με στοιχειώδη κατάρτιση

"στο ύψος των περιστάσεων"

Την Τετάρτη και την Πέμπτη οι ελεύθεροι επαγγελματίες απέχουμε γιατί στο πολυνομοσχέδιο υπάρχει διάταξη, που αυξάνει εμμέσως τις ασφαλιστικές εισφορές μας.

Συγκεκριμένα αλλάζει η βάση υπολογισμού τους. Πλέον θα αφαιρούνται από τα ακαθάριστα έσοδά μας οι ασφαλιστικές εισφορές της προηγούμενης χρονιάς και επάνω στο ποσό που προκύπτει θα υπολογίζονται οι νέες ασφαλιστικές εισφορές. Με τον τρόπο αυτό όμως, όπως εύστοχα είπε ο πρόεδρος του ΤΕΕ, οι ελεύθεροι επαγγελματίες (το "ελεύθεροι" κατ' ευφημισμόν πια...) οδεύουν σταθερά προς την εξαφάνιση, αφού εμμέσως αυξάνονται οι εισφορές μας έως και 60%!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ οι ασφαλιστικές εισφορές ΔΕΝ θεωρούνται επαγγελματική δαπάνη και ΔΕΝ αφαιρούνται από τον τζίρο.

Λογικό αφού η συνταξιοδοτική και ασφαλιστική κάλυψη είναι προσωπικό ζήτημα κι όχι επαγγελματικό. Ο παραλογισμός της αφαίρεσης των ασφαλιστικών εισφορών από τον τζίρο (ως δαπάνη) είναι ελληνική ψηφοθηρική πατέντα για να .....φανεί ότι με τον 'Νόμο Κατρούγκαλου" κάποιοι θα καταβάλουν μικρότερες ασφαλιστικές εισφορές.

Η αλήθεια είναι επίσης ότι σε κανένα άλλο κράτος του κόσμου δεν καλούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες να καταβάλλουν έως και το 80% όσων εισπράττουν σε φόρους και εισφορές, γεγονός που έχει τα χαρακτηριστικά της δήμευσης.

Ποια είναι συνεπώς η λύση;

Σίγουρα όχι η απλή κατάργηση της διάταξης, όπως ζητούν οι συνδικαλιστές μας.

Το να απαιτείς να συνεχιστεί η ψηφοθηρία εις βάρος σου, χωρίς μάλιστα να προτείνεις κάτι συγκεκριμένο προς την κατεύθυνση της ελάφρυνσης, είναι απλώς παραλογισμός.

Σε όλα τα Κράτη Μέλη της ΕΕ φόροι και εισφορές αντιμετωπίζονται ως ένα ενιαίο άθροισμα., το ίδιο (ως καλή πρακτική, σύμφωνη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο)πρέπει να ζητήσουμε και εμείς. Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και η μείωση της φορολογίας εισοδήματος στο φυσιολογικό 9% από το δημευτικό 22% είναι μια λογική πρόταση και μια καλή αρχή.

Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι συμμετείχαν σε κοινά συντονισμένη συνεδρίαση όλοι οι κλάδοι των ελευθέρων επαγγελματιών και αποφάσισαν (για ακόμη μια φορά) αποχή. Και μετά ένιψαν τας χείρας τους....

Οκτώ χρόνια κρίσης και τέσσερα μνημόνια μετά δεν έμαθαν ότι οι διεκδικήσεις γίνονται με ορθολογικές προτάσεις που έχουν επεξεργαστεί τεχνικά με βάση το παγκόσμιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο και όχι με βάση τις ελληνικές πατέντες.

Ειδικά οι συνδικαλιστές του νομικού κόσμου είναι ασυγχώρητοι που πιάστηκαν, όχι μια και δυο, αλλά πολλές φορές αδιάβαστοι (θυμηθείτε την επιβολή ΦΠΑ…)

Οι δικηγόροι αλλά και όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουμε ανάγκη από συνδικαλιστές που θα προηγούνται των εξελίξεων και δεν θα στηρίζουν την συνδικαλιστική δράση τους  αποκλειστικά στις διαπροσωπικές σχέσεις των μελών τους με την εκάστοτε πολιτική και δικαστική εξουσία.

Με δυο λόγια:  θέλουμε συνδικαλιστές στο ύψος των περιστάσεων.