Η Συνταγματική Αναθεώρηση ως… καπνογόνο.

Το σύνθημα της φιέστας ήταν: Νέο Σύνταγμα - Νέα Μεταπολίτευση - Νέα Ελλάδα. Έκτοτε «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι»

Οι περισσότεροι από εμάς θυμούνται την κατακόκκινη φιέστα που οργανώθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2016. Ήταν μία μόλις ημέρα μετά την επέτειο για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, την 25η Ιουλίου, στο προστατευμένο από τα αδιάκριτα βλέμματα προαύλιο του ελληνικού κοινοβουλίου που βλέπει προς τον Εθνικό κήπο. Το σύνθημα της φιέστας ήταν: Νέο Σύνταγμα - Νέα Μεταπολίτευση - Νέα Ελλάδα. Έκτοτε «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι» της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ , χωρίς ωστόσο να ακούσουμε κάτι για την Συνταγματική Αναθεώρηση.

Ώσπου ξαφνικά, πριν λίγες ημέρες και υπό το βάρος των εσωτερικών κλυδωνισμών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, λόγω αλληλοκατηγοριών χρηματισμού μεταξύ υπουργών και εν μέσω σκανδάλων διασπάθισης δημοσίου χρήματος, ο Α. Τσίπρας θυμήθηκε να ανασύρει την Συνταγματική Αναθεώρηση από το συρτάρι και να την ρίξει στον δημόσιο διάλογο, ακριβώς όπως τα καπνογόνα σε μια διαδήλωση: Δηλαδή για να αποπροσανατολίσει και να διαλύσει τους συμμετέχοντες σε αυτόν.

Αφού πρώτα κατασυκοφάντησε και ύβρισε την αντιπολίτευση, στη συνέχεια απεύθυνε «πρόσκληση για συνταγματική συζήτηση» στους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά και σε όσους αποχώρησαν από αυτά και έφτιαξαν δικά τους κόμματα (Παπανδρέου, Παπακώστα, Νικολόπουλος), χωρίς όμως να πράξει το ίδιο και για τα κόμματα που δημιουργήθηκαν από όσους αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως πχ για το «Πλεύση Ελευθερίας» και το «ΛΑ.Ε»! Η στόχευση είναι αμιγώς επικοινωνιακή και προφανής: να αναδειχθούν οι εσωκομματικές διαφορές κάθε είδους των κομμάτων της αντιπολίτευσης και να εμφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως η μόνη σταθερή πολιτική – ιδεολογική δύναμη στη χώρα.

Δεν υπάρχει ανάγκη για Συνταγματική Αναθεώρηση; Φυσικά και υπάρχει. Για αυτό  και τον Μάιο του 2014 η Κυβέρνηση Σαμαρά κατέθεσε σχετική πρόταση την οποία ο κ. Τσίπρας κατήγγειλε ως «άκαιρη», ίσως γιατί θα του «χάλαγε» τους σχεδιασμούς του να … εργαλειοποιήσει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, λίγους μήνες αργότερα για να κατακτήσει τον κυβερνητικό θώκο…. Το ίδιο αδιάφορα απάντησε και στην πρόσκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον Ιανουάριο του 2016, για μια γενναία συνταγματική αναθεώρηση με την συμφωνία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Ίσως γιατί και τότε υπολόγιζε πως θα ήταν καλύτερα να χρησιμοποιήσει τη συνταγματική αναθεώρηση ως «εργαλείο διαφυγής» στα δύσκολα που θα έρχονταν….

Η Συνταγματική Αναθεώρηση δεν γίνεται ούτε με φιέστες, ούτε με ανοικτές συγκεντρώσεις στις πλατείες, ούτε με δημοψηφίσματα. Είναι η μέγιστη κοινοβουλευτική διαδικασία. Προβλέπεται στο άρθρο 110 του Συντάγματος και γίνεται σε δύο κοινοβουλευτικές περιόδους. Η πρώτη είναι αυτή της «Αναθεωρητικής Βουλής», όπου με την αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών συμφωνούνται τα άρθρα που πρέπει να αναθεωρηθούν. Η δεύτερη είναι αυτή της «Συνταγματικής Βουλής» η οποία ψηφίζει με απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών τα άρθρα που θα αναθεωρηθούν τελικά και τα οποία μπορεί να είναι λιγότερα από αυτά που πρότεινε η «αναθεωρητική βουλή», όχι όμως περισσότερα……

Η σημερινή Βουλή είναι «αναθεωρητική». Αν λοιπόν σε αυτήν , 180 βουλευτές συμφωνήσουν για το πόσα και ποια άρθρα θα αναθεωρηθούν , τότε από την επόμενη βουλή , τη «Συνταγματική», 151 βουλευτές θα αναθεωρήσουν όσα από τα άρθρα κρίνουν ότι πρέπει να αναθεωρηθούν. Για αυτό το λόγο η Νέα Δημοκρατία προσφέρει την συναίνεση της και τις ψήφους των βουλευτών της για να κριθούν αναθεωρητέα όλα τα άρθρα που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ συναινέσει στο να κριθούν αναθεωρητέα όλα τα άρθρα που ζητάει η ΝΔ. Έντιμη και ξεκάθαρη πρόταση, ώστε να προχωρήσει απρόσκοπτα η επόμενη Βουλή στη γενναία διαμόρφωση ενός σύγχρονου Συντάγματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως αρνείται. Γιατί ; Διότι έχει προεξοφλήσει ήδη την στρατηγική ήττα του στις επόμενες εκλογές και κατά συνέπεια την αδυναμία του να επιτύχει να διαμορφώσει το Σύνταγμα που αυτός και μόνο επιθυμεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει καλά ότι καμιά συνταγματική αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει με το διχαστικό και εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επιμένει να καλλιεργεί, αλλά χρησιμοποιεί, ακόμα μια φορά, το Σύνταγμα ως εργαλείο για την εφαρμογή των ιδεοληψιών του και για την επίτευξη των μικροπολιτικών στοχεύσεων του, ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα, ως καπνογόνο σε διαδήλωση…