Προσφυγικό - Κυβερνητική Ανικανότητα

βασικές κρατικές λειτουργίες της εθνικής κυριαρχίας έχουν καταρρεύσει

Η Συνθήκης της Λισσαβόνας ορίζει πως η Ε.Ε «παρέχει στους πολίτες της χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, χωρίς εσωτερικά σύνορα», σε συνδυασμό όμως με "κατάλληλα μέτρα όσον αφορά τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, το άσυλο, τη μετανάστευση ". Παράλληλα ξεκαθαρίζει πως «σέβεται τις ουσιώδεις λειτουργίες του κράτους, ιδίως δε όσες αποβλέπουν στη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, τη διατήρηση της δημόσιας τάξης και την προστασία της εθνικής ασφάλειας».

Είναι σαφές λοιπόν πως όσο πιο πολύ, ένα κράτος φροντίζει για την εδαφική του ακεραιότητα, την ασφάλεια των πολιτών του και την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, μέσω της τήρησης δημόσιας τάξης, τόσο πιο πολύ ισχυροποιεί τους δεσμούς του με τα άλλα Κράτη μέλη. Όσο πιο πολύ προστατεύει τα εξωτερικά σύνορα του, τόσο πιο πολύ συγκλίνει στους στόχους της βασικής φιλοσοφίας του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου: «Ελευθερία -Ασφάλεια - Δικαιοσύνη». Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, όμως οι βασικές κρατικές λειτουργίες της εθνικής κυριαρχίας έχουν καταρρεύσει. Οι στοιχειώδεις έλεγχοι στα εξωτερικά θαλάσσια σύνορα μας είναι ανύπαρκτοι. Το πολεμικό μας ναυτικό δεν πραγματοποιεί ούτε καν περιπολίες. Εάν πραγματοποιούνταν, προφανώς θα διασώζονταν κάποιοι ναυαγοί ή έστω θα αποθαρρύνονταν και δεν θα έπαιζαν κορώνα - γράμματα τη ζωή των παιδιών τους στην παγωμένη θάλασσα. Οι ακρίτες μας επιδεικνύουν κατά κανόνα φιλάνθρωπα αισθήματα και σπεύδουν σε παροχή βοήθειας. Η κυβέρνηση όμως καπηλεύεται την αυτοθυσία τους και κομπάζει για τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, που δήθεν πρεσβεύει, ενώ την ίδια στιγμή ανέχεται να στοιβάζονται πρόσφυγες στους δρόμους και τις πλατείες και καθυστερεί αδικαιολόγητα τη δημιουργία κέντρων υποδοχής και φιλοξενίας τους, αποφεύγοντας την εφαρμογή των συμφωνηθέντων δράσεων, επαιτεί και ζητά ανταλλάγματα από την ΕΕ, για να αναλάβει τις ευθύνες ενός σύγχρονου δυτικού κράτους. Τολμώ να πω ότι φαίνεται να προκαλεί την ευρωπαϊκή μας μοίρα. Οι Έλληνες επιδεικνύουν αξιοζήλευτες αντοχές και οίκτο αλλά το δικαίωμα της ατομικής τους ελευθερίας στερείται του βασικότερου συστατικού του, της «Τάξης», με συνέπεια να μετατρέπεται στο ιδεώδες του Μιχαήλ Μπακούνιν: την αναρχία. Μπροστά στην αναρχία και τον κίνδυνο επέκτασης της στα άλλα Κράτη – μέλη, τα τελεσίγραφα του τύπου: " ή φύλαξη συνόρων σας ή έξοδος από τη ζώνη Σένγκεν ", καθώς και οι προτροπές για ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο, είναι τα φυσικά επακόλουθα του χρονικού της κυβερνητικής "μη διαχείρισης" της προσφυγικής κρίσης.