Και ύστερα ήρθε η παγκόσμια οικονομική κρίση...
Ο τρόπος που βλέπαμε την Ενωμένη Ευρώπη στην Ελλάδα ήταν πάντα μονοδιάστατος. Και συγκεκριμένα αμιγώς οικονομικός.
Η Ευρώπη ήταν για εμάς δεξαμενή χρήματος. Δεν μας ένοιαζε που ο πακτωλός χρημάτων επέτρεπε στις κυβερνήσεις μας να μεγαλώνουν το πελατειακό τους κράτος. Μας αρκούσε ότι όλοι μπορούσαμε να παίρνουμε ένα ψιχουλάκι με τη μορφή… διακοποδανείου.
Η Ευρώπη της ελεύθερης μετακίνησης ανθρώπων , εμπορευμάτων και ιδεών. Η Ευρώπη του Ελληνικού Πολιτισμού. Η Ευρώπη - Ένωση (μόνο) Δημοκρατικών Χωρών. Η Ευρώπη της Ελεύθερης Συμμετοχής ή Αποχώρησης, δεν μας αφορούσε. Δεν την εκτιμούσαμε, όπως δεν εκτιμούμε την καθημερινότητα.
Και ύστερα ήρθε η παγκόσμια οικονομική κρίση που ανέδειξε, με τον πιο βίαιο τρόπο, ότι δεν αρκούν οι καλές προθέσεις αλληλεγγύης, δημοκρατίας, ελευθερίας, ειρήνης, πολιτισμού. Είναι απαραίτητο αυτές οι αξίες να υποστηριχτούν και θεσμικά. Να δημιουργηθούν όργανα που θα διαβουλεύονται και θα λαμβάνουν αποφάσεις με βάση προυπάρχοντες όρους και κανόνες, στηριγμένους στις ιδιαιτερότητες κάθε λαού. Γιατί, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, η δημοκρατία κινδυνεύει από την δημαγωγία που οδηγεί στην οχλοκρατία. Εκεί υπερισχύει πάντα ο πιο ισχυρός ή ο πολυπληθέστερος. Το ζήσαμε αυτές τις ημέρες στις διάφορες ευρωπαϊκές συνόδους. Αυτή η έλλειψη θεσμών διακρινόταν στον επαναστατικό λόγο του Αλέξη Τσίπρα, εφόσον φυσικά κάποιος είχε την υπομονή να ξύσει το εθνικολαικίστικο επίχρισμα.
Το λάθος που έκανε όμως ήταν ότι έβαλε στο τραπέζι τόσο σοβαρά θέματα, όχι με συναινετική διάθεση αλλά με διχαστική και διασπαστική. Ήταν σαν να έλεγε: «Δεν ονειρευτήκατε αυτή την Ευρώπη. Διαλύστε τη.» Μα γιατί να καταστρέψεις κάτι όταν μπορείς να το κατακτήσεις; Τον τρόπο τον υπέδειξε πρώτος ο Όμηρος : Δούρειος Ίππος.
Τηρείς κανόνες, οπισθοχωρείς και όταν καταφέρεις να εισχωρήσεις βγαίνεις από την κρυψώνα σου και κατακτάς την Ευρώπη. Με το δημοκρατικό σου φρόνημα, την αγωνιστική σου ιστορία, το επαναστατικό σου ταπεραμέντο, τον ανθρωπιστικό πολιτισμό σου, τη χριστιανική σου αλληλεγγύη, την εργατικότητά σου, το δημιουργικό σου μυαλό, το φιλότιμό σου, την τιμιότητα σου.
Κατακτάς την Ευρώπη δηλαδή με όπλα σου, τα προτερήματα του Ελληνικού Έθνους κι όχι με τα κουσούρια που του κατέλειπαν τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς. Ας ελπίσουμε ότι η συναινετική συμφωνία που επετεύχθη είναι η πρώτη κατασκευαστική σανίδα του Ελληνικού Δούρειου Ίππου στην Ευρώπη.
(Δημοσιεύτηκε στην εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» το Σάββατο 18 Ιουλίου 2015)