«Ραντεβού με την Ιστορία»

«Αν δεν αξιοποιήσωμε τώρα την μοναδική αυτήν ευκαιρία, ματαίως θα αναζητούμε άλλη εις το μέλλον»

Διαβάζω στο λεξικό: «Επανάσταση» : σύνολο από ριζοσπαστικές απόψεις ή ριζικές αλλαγές (πολιτικές, οικονομικές) ή πολύ μεγάλη και αξιόλογη καινοτομία. «Ριζοσπαστικός»: αυτό που επιδιώκει ριζική και άμεση μεταβολή των καθιερωμένων και παγιωμένων θεσμών. Ταυτόχρονα μου έρχεται στο νου πως η συλλογική μας μνήμη έχει ταυτίσει τις λέξεις αυτές με την Αριστερά. Συνεχίζω την ανάγνωση «Συντηρητικός»: αυτός που αντιμετωπίζει με επιφύλαξη κάθε νεωτερισμό ή υποστηρίζει τέτοιες απόψεις στον πολιτικό τομέα. Εδώ η συλλογική μνήμη φωνάζει: Δεξιά.

Είναι προφανές. Ως κοινωνία έχουμε χάσει την νοητική μας επικοινωνία με τις λέξεις και τα πολιτικά συστήματα.

Τα τελευταία δυο χρόνια, η Ν.Δ, κόμμα, που στη κοινωνική συνείδηση έχει καθιερωθεί ως «συντηρητικό», πραγματοποιεί, ως επικεφαλής κυβερνητικού συνασπισμού, πολιτικές και οικονομικές αλλαγές τόσο ριζοσπαστικές, που μπορούν να χαρακτηριστούν, χωρίς υπερβολή, «επανάσταση». Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ, που φέρει στην ονομασία του τις λέξεις «ριζοσπαστική αριστερά», αντιδρά σε όλες τις αλλαγές, δεν ψηφίζει κανένα νόμο, όσο ριζοσπαστισμό και όσους νεωτερισμούς κι αν διαθέτει, ενώ ταυτόχρονα υπόσχεται πλήρη επαναφορά στους καθιερωμένους και παγιωμένους θεσμούς. Υποκινήσεις ολιγαρχικών καταλήψεων, διοργάνωση συλλαλητηρίων μερικών εκατοντάδων αγανακτισμένων, προστασία ανέστιων πια συνδικαλιστών, σε συνδυασμό με ευλαβικά προσκυνήματα σε Ανατολή και Δύση, θερμούς εναγκαλισμούς με εκπροσώπους του ντόπιου και αλλοδαπού Κεφαλαίου και παιχνίδια με τους συνταγματικούς θεσμούς χρησιμοποιούνται ως μέσα αναρρίχησης στην εξουσία. Ο απόλυτος πολιτικός διχασμός ανάμεσα στην άσκηση δύναμης ή την άσκηση πολιτικής.

Αλλά η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλα σφάλματα και πλάνες Κουράστηκε. Δαπάνησε ιστορικά πολλή ενέργεια στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει τις παλινωδίες και τους λαϊκισμούς της Αριστεράς, ενώ ταυτόχρονα αγωνιζόταν να χτίσει ένα σύγχρονο , ευρωπαϊκό κράτος, βασισμένο σε κοινά αποδεκτές αξίες. Αξίες που πριν σαράντα χρόνια, συνοψίζονταν στην λέξη «Δημοκρατία», ενώ σήμερα στις λέξεις: «Υγιής και Βιώσιμη» και «Ριζοσπαστικές Μεταρρυθμίσεις». Αυτό το ραντεβού με την Ιστορία δεν πρέπει να το χάσουμε ξανά.

Όπως το διατύπωσε διαχρονικά ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής στην ιδρυτική διακήρυξη της «Νέας Δημοκρατίας» στις 29 Σεπτεμβρίου 1974: « Οφείλουμε, με την πείρα του παρελθόντος, να δημιουργήσουμε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αποκτήσωμε επιτέλους μιαν υγιά και βιώσιμη δημοκρατία. Αν δεν αξιοποιήσωμε τώρα την μοναδική αυτήν ευκαιρία, ματαίως θα αναζητούμε άλλη εις το μέλλον».

(Δημοσιεύτηκε στην εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» το Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014)