«Ευαίσθητες» μύτες , επιλεκτικές μνήμες και παρεμβατισμός

τα πυρηνελαιουργεία…

Παραδοσιακά αυτές οι τελευταίες ημέρες του Φεβρουαρίου - αρχών Μαρτίου είναι αφιερωμένες στην διασκέδαση του Καρναβαλιού. Τα τελευταία τρία χρόνια, στις καρναβαλικές εκδηλώσεις της πόλης μας, έχει προστεθεί και η ….γκρίνια για την μυρωδιά από την επεξεργασία των ελαιοπυρήνων.

Επειδή πολλοί εξ υμών, προεξάρχοντος του Δημάρχου Καλαμάτας, έχουν «ευαίσθητη» μύτη μεν, επιλεκτική μνήμη δε, θυμίζω τα εξής: το "πρόβλημα" της μυρωδιάς των υπό ξήρανση ελαιοπυρήνων, εμφανίστηκε προ δεκαπενταετίας περίπου, όταν ο νυν Δήμαρχος της πόλης ήταν Αντινομάρχης Μεσσηνίας. Ως τότε ολόκληρος ο Νομός αντιμετώπιζε το σοβαρότατο πρόβλημα της ανεξέλεγκτης διάθεσης των λιόζουμων στα ρέματα και στα χαντάκια και από εκεί στη θάλασσα. Ως και η παγκοσμίου φήμης παραλία της Βοϊδοκοιλιάς είχε αρχίσει να εμφανίζει υπερτροφία φυκιών. Ύστερα από διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων οι πολιτικοί προϊστάμενοι των τότε αρμοδίων υπηρεσιών της Νομαρχίας (του σημερινού Δημάρχου Καλαμάτας συμπεριλαμβανομένου) είχαν την φαεινή ιδέα, να σταματήσουν την έκθλιψη των καρπών της ελιάς στη δεύτερη φάση. Έτσι , «ο νέος ελαιοπυρήνας» θα ήταν μείγμα λιόζουμων και ελαιοπυρήνα. Αυτό το νέο μείγμα βαφτίστηκε "ελαιοπυρήνας δυο φάσεων". Δημιουργική χημεία ή αλχημεία….

Στις διαμαρτυρίες όλων των εμπλεκομένων στην ελαιοπαραγωγική διαδικασία ότι, τόσο τα ελαιοτριβεία όσο και τα πυρηνελαιουργεία, είναι φτιαγμένα για να επεξεργάζονται τον "κλασσικό πυρήνα" (αυτόν δηλαδή που παράγεται μετά από τις τρεις φάσεις επεξεργασίας της ελιάς) απάντησαν τότε οι εκλεγμένοι νομαρχιακοί άρχοντες ότι όλοι οφείλουν να συνδράμουν στην προστασία του περιβάλλοντος και να τροποποιήσουν κατάλληλα τα εργοστάσιά τους.Οι πυρηνελαιουργοί προειδοποίησαν και για κάτι ακόμη: Η επεξεργασία του « νέου ελαιοπυρήνα», με την αυξημένη υγρασία, θα απαιτούσε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια  και θα παρήγαγε σημαντικά περισσότερο υδρατμούς και μάλιστα όχι υδρατμούς από το σύνηθες νερό που περιείχε ο κλασσικός πυρήνας αλλά από λιόζουμα, με συνέπεια να έχει και πιο έντομη οσμή... Ένας οργασμός τροποποιήσεων άρχισε τότε σε όλη την ελαιοπαραγωγική διαδικασία του νομού.Οι ελαιοτριβείς υποχρεώθηκαν σε δανειοδοτήσεις, στην διαμόρφωση νέων χώρων αποθήκευσης του πυρήνα που, ενώ πριν έμοιαζε με βρεγμένο χώμα, πλέον είχε τη μορφή «χυλού»και σε αλλαγές των μηχανημάτων τους."Χρυσές δουλειές" έκαναν τότε μια δυο εταιρείες καθώς και πλήθος δημοσίων παρεμβάσεων για να πειστούν όσοι διατηρούσαν τις αμφιβολίες τους, σχετικά με την επιστημονική ορθότητα του εγχειρήματος.

Οι πυρηνελαιουργοί δανειοδοτήθηκαν ομοίως, άλλαξαν την διαμόρφωση των χώρων τους αύξησαν την δυναμικότητα των εργοστασίων τους , αγόρασαν νέα μηχανήματα διαχείρισης του «χυλού», τοποθέτησαν στα φουγάρα απορροφητικά φίλτρα με ταυτόχρονο ψεκασμό άλλων αέριων οσμών, όπως τους συστήθηκε, οι υπηρεσίες τροποποίησαν τις περιβαλλοντικές τους άδειες. Το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης απόρριψης λιόζουμων, που ταλάνιζε τον Νομό, είχε λυθεί. Έμενε τώρα να λυθεί αυτό των οχλήσεων που προκαλούσε στους κατοίκους της Μεσσήνης το πυρηνελαιουργείο, που ήταν εγκατεστημένο στην είσοδο της πόλης, πάνω από 30 χρόνια.

Ο σημερινός Δήμαρχος (τότε αρμόδιος αντινομάρχης) υπέγραψε υπερηφάνως την άδεια μετεγκατάστασης του πυρηνελαιουργείου, μέσα στην Καλαμάτα (Ασπρόχωμα) και πολύ κοντά στο άλλο πυρηνελαιουργείο (Βάλτος Σπερχογείας). Εις μάτην προειδοποιήθηκε τότε από τους πυρηνελαιουργούς ότι ίσως υπάρξει επιβάρυνση της ατμόσφαιρας μέσα στην πόλη. Απάντησε πως η μυρωδιά της ελιάς που επεξεργάζεται, του άρεσε πολύ.Είχε λύσει και αυτό το πρόβλημα.

Τα δυο πυρηνελαιουργεία της Καλαμάτας, που έκτοτε λειτουργούν έχοντας όλες τις περιβαλλοντικές άδειες και τις άδειες λειτουργίας και εγκατάστασης , υποβάλλονται, λόγω και της εγγύτητάς τους στις δημόσιες υπηρεσίες, σε εξονυχιστικούς αιφνιδιαστικούς ελέγχους, τρεις και τέσσερες φορές κάθε σεζόν και, όποτε απαιτείται, τους επιβάλλονται πρόστιμα και διώκονται ποινικά οι υπεύθυνοι λειτουργίας τους.

…το Καρναβάλι, ο οπορτουνισμός….

Αντιλαμβάνομαι την αγωνία του κ. Δημάρχου να καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου το επί των ημερών του συσταθέν «Καλαματιανό Καρναβάλι», έστω και εάν δεν την συμμερίζομαι. Η αγωνία του αυτή όμως δεν πρέπει να τον οδηγεί σε δηλώσεις και κινήσεις πολιτικού οπορτουνισμού, μεταβάλλοντας τις απόψεις του για τη διαχείριση των κοινών αναλόγως με την θέση στην οποία έχει εκλεγεί.Ούτε θα πρέπει να χρησιμοποιεί την όποια θεσμική του θέση για να υπαινίσσεται δημοσίως ότι τα πυρηνελαιουργεία της πόλης δεν τηρούν τους περιβαλλοντικούς όρους ή ότι οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες Περιβάλλοντος δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Η αλήθεια είναι ότι οι υπηρεσίες δεν έχουν την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν ολοκληρωμένους επιστημονικούς ελέγχους σχετικά π.χ με την ποιότητα των υλών και αυτό είναι «παράθυρο ανοιχτό» στον αθέμιτο επιχειρηματικό ανταγωνισμό. Άλλα πυρηνελαιουργεία «σβήνουν» μέσα στον Φεβρουάριο, άλλα μέσα στον Μάρτιο και άλλα τον Ιούνιο! Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να είναι όλοι σύννομοι. Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας θα πρέπει να ορίσουν το θεμιτό χρονικό διάστημα λειτουργίας των πυρηνελαιουργείων . Σε κάθε περίπτωση όμως οι υπαινιγμοί περί ανομίας από θεσμικά πρόσωπα, αφενός συμβάλλουν στην έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στη διοίκηση του Κράτους, αφετέρου δε υπονομεύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα της πόλης. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, ταδύο πυρηνελαιουργεία της Καλαμάτας δίνουν δουλειά σε περίπου 400 εργαζόμενους (εργάτες, τεχνίτες, μεταφορείς, χειριστές μηχανημάτων). Δεν χάθηκε και ο κόσμος εάν μυρίζει (ομολογουμένως δυσάρεστα) κάποιες μέρες και για λίγες ώρες, μέχρις ότου ρυθμιστεί ξεκάθαρα το θέμα από τις αρμόδιες υπηρεσίες...

….και ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της Καλαμάτας

Η επιθυμία όλων μας είναι η Καλαμάτα να καταστεί πόλος έλξης τουρισμού. Όμως οι αναπτυξιακές δυνατότητες μιας πόλης,δεν καθορίζονται από μεμονωμένα άτομα (ακόμη κι αν έχουν οποιαδήποτε θεσμική ιδιότητα) αλλά από το «Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης». Το τελευταίο εγκρίνεται από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και περιγράφει το «Πρότυπο Χωρικής Ανάπτυξης». Στη «χωροταξική Οργάνωση» της Περιφέρειας Πελοποννήσου, που ισχύει από το 2003, η Καλαμάτα έχει χαρακτηριστεί «οικιστικό κέντρο 2ου επιπέδου»,με στόχο την «ενίσχυση των επιχειρηματικών και αστικών υποδομών», ενώ η ευρύτερη αγροτική περιοχή της «στη νότια απόληξη της Μεσσηνιακής πεδιάδας» (στο σημείο δηλαδή που βρίσκονται τα δυο πυρηνελαιουργεία της πόλης),χαρακτηρίζεται «Αγροτική περιαστική περιοχή», χωρίς δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης. Τέτοιες δυνατότητες αναγνωρίζονται στην Καρδαμύλη, την Πύλο , την Κορώνη, την Κυπαρισσία, τα Φιλιατρά, τους Γαργαλιάνους. Είναι πάρα πολλές οι υποδείξεις αναπτυξιακών σχεδιασμών,που προβλέπονται από τον Χωροταξικό Σχεδιασμό για την Καλαμάτα. Δεν μπορώ να τις αναφέρω όλες εδώ. Σίγουρα πάντως δεν είναι ανάμεσα σε αυτές η περιστασιακή διοργάνωση διαφόρων «νυχτών με λευκούς και κόκκινους κόκκους» (αυτά αφορούν μόνο τον εμπορικό κόσμο της πόλης) ή η διοργάνωση καρναβαλικών εκδηλώσεων με επιχορηγήσεις σωματείων, υπό αδιαφανείς όρους.

Η Δημοτική Αρχή έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες, που προβλέπονται από τους Νόμους του Κράτους και μέσα σε αυτές δεν είναι ο προστατευτισμός της τοπικής οικονομίας, η υποκατάσταση της κεντρικής διοίκησης του Κράτους και ο παρεμβατισμός στο έργο της Δικαιοσύνης. Ο καθής εφ’ ω ετάχθει!

(Δημοσιεύτηκε στην εφημ. «Θάρρος» την Κυριακή 13 Μαρτίου 2016)