Ισχυροί Αγρότες

Ισχυρή Χώρα

Το 2012 πραγματοποιήθηκε μία μελέτη σχετικά με την ελληνική αγροτική οικονομία.  Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της, το ελαιόλαδο,  η φέτα , το γιαούρτι, τα φρούτα, η μαστίχα (μπορούν να) είναι  οι βασικοί πυλώνες της αγροτικής ανάπτυξης , ενώ η  Ελλάδα, έως το 2021, θα μπορούσε να έχει όφελος, από την αξιοποίηση του πλούτου της αγροτικής της γης, 140.000 νέες θέσεις απασχόλησης και  4,5 δισεκατομμύρια ευρώ!
Πέντε χρόνια μετά η Ελλάδα συνεχίζει να εξαρτάται πλήρως από τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα, ποσού 6,5 δις ευρώ το χρόνο, ενώ κάθε έτος παύει να καλλιεργείται, ένας ολόκληρος νομός , ίσος σε έκταση με τον νομό Γρεβενών. Ακόμα ένας νομός καταλήγει στη θάλασσα , λόγω της ανεξέλεγκτης διάβρωσης του εδάφους! Το Κράτος είναι απών, ούτε έχει  σχέδιο, ούτε θέτει στόχους , ούτε αξιολογεί , ούτε θέτει κανόνες.
Χρειάζεται λοιπόν μια αγροτική μεταρρύθμιση που θα αξιοποιήσει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε σαν χώρα και σαν άνθρωποι και θα απελευθερώσει την αγροτική οικονομία. Μερικές θεσμικές δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση είναι:
1.- Εκπαίδευση της Νέας γενιάς αγροτών. Με την πλήρη αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 -2020 ένα σύγχρονο κράτος μπορεί να παρέχει εκπαιδευτικά προγράμματα τέτοια, που θα βοηθήσουν τον αγρότη να σταθεί στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Ο νέος αγρότης μέσω της κατάρτισης θα μάθει να υπολογίζει το κόστος παραγωγής της εκμετάλλευσής του, να αξιοποιεί όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία (τραπεζικά δάνεια, ενισχύσεις, επιδοτήσεις) , να φτιάχνει νέα ποιοτικά προϊόντα, σύμφωνα με τη ζήτηση, να χρησιμοποιεί την τεχνολογία, να δίνει «ταυτότητα» στα προϊόντα του.
2.- Ομάδες Παραγωγών ανά προϊόν. Σήμερα στην Ελλάδα μόνο το 11% των αγροτών είναι συνεταιρισμένοι, τη στιγμή που ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι άνω του 50%! Η συσπείρωση και η σύσταση ομάδων ενθαρρύνονται από το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά και επιβάλλονται από τις συνθήκες της αγοράς, αφού έχει αποδειχτεί ότι οδηγούν σε μείωση εξόδων και  μείωση του  κόστους παραγωγής. Φυσικά οι ενώσεις αυτές  πρέπει να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όχι ως το ….μακρύ χέρι του κράτους στην αγροτική οικονομία, όπως κάνει ο Νέος Συνεταιριστικός Νόμος που ψήφισε η παρούσα κυβέρνηση. Ο νόμος αυτός προβλέπει πως το Κράτος θα καθορίζει το ποσοστό της παραγωγής που θα δίνεται στους Συνεταιρισμούς  και το πόσα άτομα θα έχει ο κάθε  συνεταιρισμός! Εάν αυτό δεν είναι πατρωνία, τότε δεν μπορώ να σκεφτώ τι είναι.
3.- Αγροτικά Δάνεια – Αγροτική Ασφάλιση. Ο αγρότης έχει την ιδιαιτερότητα του αυξημένου ρίσκου, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών. Δεν μπορεί συνεπώς να αντιμετωπίζεται από τις τράπεζες με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζεται ένας καταστηματάρχης. Είναι  απαραίτητο το ελληνικό Κράτος να συνεργαστεί με ελληνικές και διεθνείς τράπεζες και οργανισμούς για την εξεύρεση εγγυήσεων, χρηματοδοτήσεων, νέων δανείων στον αγροτικό τομέα . Η «κάρτα του αγρότη» είναι ένα επιτυχημένο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και θα πρέπει να επαυξηθεί η λειτουργία της. Τέλος είναι απαραίτητη η παρουσία ιδιωτικού ασφαλιστικού τομέα στην υπηρεσία του αγρότη για την κάλυψη των ζημιών που προέρχονται  από τις κλιματικές αλλαγές και φυσικές καταστροφές. Μόνο ο κρατικός ΕΛΓΑ και τα ΠΣΕΑ έχει αποδειχτεί ότι δεν επαρκούν.
4.- Καθορισμός χρήσης γης – Δασικοί Χάρτες. Ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης περνάει μόνο μέσα από τον καθορισμό των χρήσεων της γης ανά περιοχή. Με την αναρχία που υπάρχει  στον τομέα αυτό σήμερα, κανένας αγρότης δεν μπορεί να αναπτύξει πλήρως την εκμετάλλευσή του, αφού όλο και θα βρεθεί κάποιος γείτονας που ενοχλείται, είτε από τους θορύβους, είτε από  τους ψεκασμούς.  Όταν μιλάμε για κατάρτιση «δασικών χαρτών» φυσικά δεν εννοούμε τον νέο νόμο – τέρας που έφερε σε απόγνωση χιλιάδες αγρότες  και που τους αναγκάζει να πληρώσουν ένα «παράβολο» - χαράτσι και να δαπανήσουν τεράστια ποσά σε μηχανικούς και δικηγόρους, μήπως καταφέρουν να   αποχαρακτηρίσουν τις ιδιοκτησίες  τους. Εννοούμε αποτύπωση δασικών χαρτών με βάση την αξιοποίηση όλων των γεωγραφικών δεδομένων που ήδη υπάρχουν (ελαιοκομικά και αμπελουργικά μητρώα, κτηματολόγιο κλπ) και όχι μόνο με βάση κάποιες παλιές φωτογραφίες από την καθημαγμένη, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, χώρα μας. Ας τελειώνουμε με την φορομπηχτική πολιτική πάσης φύσεως!
5.- Δημιουργία Εθνικού Αγροτικού Επιμελητηρίου. Πρέπει να τελειώνει η κοροϊδία του έλληνα αγρότη και η άναρχη διαβούλευση της Κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των «μπλόκων αγροτών». Οι παριστάμενοι σε αυτές τις συζητήσεις δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους και την  τσέπη τους. Δεν έχουν κανένα θεσμικό ρόλο  και ουδείς από αυτούς είναι πιστοποιημένα «Αγρότης» (δεν έχει οριστεί καν ποιος είναι ο επαγγελματίας αγρότης από το ελληνικό Κράτος). Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η Κυβέρνηση και γι αυτό μπορεί να  αποποιείται των ευθυνών της σχετικά με αυτά που υπόσχεται και δεν κάνει.  Το Εθνικό Αγροτικό Επιμελητήριο θα αναλάβει την θεσμική εκπροσώπηση όλων των αγροτών που θα είναι ισχυροί και δεν θα χρειάζεται να κλείνουν τους δρόμους για να ακουστούν (στρέφοντας έτσι όλους τους υπόλοιπους εναντίον τους, αν και τα αιτήματά τους είναι δίκαια και θεμιτά).  
6.- Αλλαγή νοοτροπίας – Καταπολέμηση του «συνδρόμου του χύμα». Η Ελλάδα έχει την 5η θέση στην Ευρώπη όσον αφορά στην πληθώρα των αγροτικών της προϊόντων που είναι ΠΟΠ και ΠΓΕ. Όμως την ίδια στιγμή κατέχει μόλις το 2% της Ευρωπαϊκής αγοράς. Γιατί;  Διότι οι έλληνες αγρότες εθίστηκαν τριάντα χρόνια στο κυνήγι των επιδοτήσεων, που το ελληνικό Κράτος μοίραζε αφειδώς σε όποιον τύχαινε να έχει ένα χωράφι στο χωριό… Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην δίνει κανείς σημασία στη ποιότητα των προϊόντων που παρήγαγε, αφού έτσι και αλλιώς η επιδότηση θα έμπαινε στον λογαριασμό του. Συνακόλουθα, όταν κάποιος δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα της παραγωγής του, δεν ενδιαφέρεται  και για την σωστή μεταφορά και τυποποίηση, για τις σωστές συνθήκες αποθήκευσης και διατήρησης… Η «χύμα πώληση» των αγροτικών προϊόντων τα υποβιβάζει στην ίδια μειονεκτική θέση με αυτά που προέρχονται από τις  χώρες του Τρίτου κόσμου και δεν επιτρέπει την εμπορία τους στην διεθνή αγορά με σημαντικά υψηλότερη τιμή.
Χύμα προϊόντα σημαίνει ότι και ο καλός και ο κακός παραγωγός και ο επαγγελματίας και ο ερασιτέχνης αντιμετωπίζονται το ίδιο και πληρώνονται με την ίδια τιμή.
7.- Μείωση του κόστους παραγωγής. Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για αγροτική ανάπτυξη και οικονομία και να καλείται ο αγρότης να καταβάλλει ΦΠΑ για τα αγροτικά εφόδια ύψους 24%,  όταν φορολογείται το κρασί, όταν ένας αγρότης με εισόδημα 20.000 € καλείται να καταβάλλει για φόρους και εισφορές 8000€ και αγοράζει την ακριβότερη Ενέργεια σε όλη την Ευρώπη!
Με λίγα λόγια , μόνο η ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας και η απελευθέρωσή της από τα δεσμά του Κράτους θα οδηγήσει στην ισχυρή και ανταγωνιστική χώρα  που αξίζουμε!