Το λιοντάρι των αγορών

«εν τη ενώσει η ισχύς»

Ο μεγάλος μας Αίσωπος, θέλοντας να διδάξει με γλαφυρότητα το «εν τη ενώσει η ισχύς», έπλασε τον παρακάτω μύθο.

«Ένα πεινασμένο λιοντάρι βρέθηκε έξω από τη ζούγκλα του, σε ένα λιβάδι. Εκεί έβοσκε μια ομάδα ταύρων. Σε κάθε επίθεσή του, εύρισκε απέναντί του ισχυρό τείχος από τα κέρατα όλων τους και φυσικά οπισθοχωρούσε.

Έτσι, οργισμένο και πεινασμένο, έδρασε ως εξής: Πλησίασε ήρεμο και με δήθεν φιλική διάθεση κάθε ταύρο ξεχωριστά και στην κουβέντα που τους έπιανε, διέβαλε τον ένα στον άλλο. Στον ισχυρότερο είπε: «Ξέρεις, όλοι οι άλλοι οι μικροί οργανώνονται εναντίον σου», στον πιο αδύναμο είπε: «Οι άλλοι σε κατηγορούν τεμπέλη και άχρηστο» στον τρίτο, που ήταν ιδεαλιστής, είπε: «Κοίτα πως σε κατάντησε ο μεγάλος, σε εκμεταλλεύεται και εσένα μαζί με τους αδύναμους» κοκ.

Οι ταύροι άρχισαν να μην μιλάνε ο ένας στον άλλο και απομονώθηκε ο καθένας σε μια γωνιά του λιβαδιού, βόσκοντας μονάχος. Τότε το λιοντάρι άρχισε να επιτίθεται σε κάθε ταύρο ξεχωριστά, ξεκινώντας από τον πιο αδύναμο και φυσικά τους εξολόθρευσε όλους.»

Κοιτάξτε τώρα, πόσο επίκαιρος είναι ο μύθος αυτός, κάνοντας τον εξής παραλληλισμό: Το λιοντάρι είναι «οι αγορές», οι ταύροι, «τα ευρωπαϊκά κράτη», η Ευρώπη, «το λιβάδι», η ομάδα των ταύρων «η Ε.Ε.».

Σε κάθε επίθεση τους, οι πεινασμένες για χρήμα αγορές, εύρισκαν απέναντί τους την ΕΕ, η οποία στήριζε και υπεράσπιζε οικονομικά τα Κράτη – μέλη της και ταυτόχρονα τους έδινε κατευθύνσεις - οδηγίες πως να γίνουν υγιή , ανεξάρτητα και δυνατά. Φυσικά όπως συμβαίνει σε όλες τις ομάδες, κάποιος είναι πιο ισχυρός, κάποιος πιο αδύναμος, κάποιος πιο πειθαρχημένος, κάποιος πιο ασυνεπής. Όλοι όμως συνασπισμένοι αποτελούν ένα ισχυρό σύνολο.

Έτσι, οι Αγορές αποφάσισαν να αρχίσουν τη συστηματική αποδόμηση της Ε.Ε. Για την ισχυρή και, ομολογουμένως σε βαθμό εμμονής, πειθαρχημένη Γερμανία διέδωσαν ότι θέλει να αναβιώσει το όραμα του Χίτλερ. Για την απείθαρχη και φυσικά αδύναμη Ελλάδα, είπαν ότι πρέπει να πεταχτεί από την ομάδα, ως ανάξια της Ιστορίας της. Στην Γαλλία , το προπύργιο των κοινωνικών αγώνων και του πνευματικού διαφωτισμού είπαν ότι έγινε ο υπηρέτης της Γερμανίας…

Χτύπησαν το κάθε Κράτος στο ευαίσθητο σημείο του. Επιτέθηκαν πρώτα στην πιο αδύναμη λεία. Βοηθήθηκαν και από δηλώσεις του τύπου: «Το ευρώ δεν είναι Φετίχ».

Αλλά, το ευρωπαϊκό μας παραμύθι είχε αίσιο τέλος. Η ΕΕ παρέμεινε ενωμένη, όσο και εάν κλυδωνίστηκε. Στήριξε τα αδύναμα μέλη της. Μένει τώρα να ενισχύσει την άμυνα της απέναντι στις αγορές με τη δημιουργία και λειτουργία Δημοκρατικών και γι αυτό ισχυρών& Δομών και Θεσμών.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014)